I just slept the whole day.. Supposedly ililibre ko ung mga former co-OJTs ko sa Lexmark. Kaso may mga kanya kanya silang lakad.. Kaya ayun, di natuloy.. (buti na lang.. hehe)
My family called me. Dami pala tao sa bahay.. Naghanda talaga sila.. Sana andun ako..
I remembered my last birthday.. First time kong naghanda para sa sarili ko.. Syempre sa tulong ng aking mga co-Engineers. Dami namin pagkain nun.. Tapos inuman after. Ayun.. nalasing ako.. medyo emotional ako nun.. Kahit na anjan ung mga kaibigan ko, I felt alone pa rin.. Ewan.. Siguro dala lang ng homesickness. Tapos ung taong hinihintay kong bumati saken, di nagparamdam.. heheh.. sobrang drama no.. Tapos bumaha daw luha ko.. Di ko alam na un na yung nangyare.. hehe.. kakahiya tuloy..
No comments:
Post a Comment